Κλιούγιεφ, Νικολάι Αλεξέγεβιτς

(Nikolai Alekseevich Kliuev, Ολονέτς 1887 – 1937). Ρώσος ποιητής. Ενεργό μέλος της θρησκευτικής αίρεσης των Παλαιών Πιστών και κληρονόμος μιας οικογενειακής παράδοσης προφορικής ποίησης, μετέφερε τον πνευματικό αυτόν κόσμο σε μια πρωτότυπη λυρική ποίηση, όπου τα λαϊκά θέματα, η εκκλησιαστική γλώσσα και τα θρησκευτικά μοτίβα εκφράζονται με τη σύγχρονη λογοτεχνική γλώσσα και συναντώνται με τον σύγχρονο πνευματικό πολιτισμό. Δημοσίευσε διάφορες συλλογές ποιημάτων, από το 1912 έως το 1928 (το 1919 κυκλοφόρησε μια συλλογή με όλα τα μέχρι τότε δημοσιευμένα ποιήματά του). Η αγροτική φλέβα της ποίησής του άσκησε σημαντική επίδραση στον νεαρό Γιεσένιν. Ο Κ. πίστεψε στην Οκτωβριανή επανάσταση, την οποία θεωρούσε θριαμβευτική απελευθέρωση των παλιών αγροτικών δυνάμεων, και με το ίδιο πνεύμα αφιέρωσε ένα ποίημα στον Λένιν (1924). Κατά την εποχή του σταλινισμού πέθανε σε άγνωστο μέρος.